به نام خداوند بخشاینده ومهربان

ماه محرم بود من در دفترم مشغول به کار بودم شب شده بود از خستگی به سمت پنجره رفتم و به بیرون نگاهی انداختم تاسف بر انگیز بود همه داشتند چشم چشرونی میکردند بیشتر مد لباس مشکی بود ! و صدای طبل جوری ریتم داشت که همه رو شاد میکرد خنده داره محرم ما رو باش!!!!!!!!!

تو دلم گفتم یا امام حسین تو با چی خوشحال میشی وقتی همه داشته هات رو فدا کردی ؟! با این عذاداری!؟؟ نه تو خوشحال نمیشی پس با چی !؟؟؟؟؟؟

از پنجره دور شدم وبه کار خودم مشغول شدم! دیگه نیمه شب هم گذشته بود خیلی خسته شده بودم ! ماشین رو روشن کردم و با بی رغبتی راهی برگشت شدم این اتوبان همت هم که طبق معمول ترافیک بود به دور برگردان رسیدم تا پیچیدم دیدم زنی به خود میپیچد و فریاد میزد و دو کودکش هم کنارش با مظلومیت گریه میکنند خودم را به آنها رسیدم ! زن بیچاره نای حرف زدن نداشت فقط ناله میکرد از درد! آنها را سوار ماشین کردم و به بیمارستان.........

دکتر گفت سنگ کلیه داره فعلا با مورفین آرومش کردم تا بعدا ببینم آزمایشش دقیقا چی نشون میده ! به سراغ داروهایش رفتم آنها را از داروخانه گرفتم و به اتاق او رفتم البته کمی طول کشید اما دیدم که شوهر آن زن آمده بود شاید فرزندانش تماس گرفته بودند!؟

هرچه پول نقد داشتم داخل دارو ها گذاشتم و یکی از بچه هایش را صدا زدم کیسه دارو ها را به دستش دادم و رفتم به نظرم خانواده فقیری می آمدند ولی من هم دیگر بیشتر از آن نداشتم و هر چه در توان داشتم انجام دادم !

نم نم بارون میآمدبه سراغ ماشین رفتم تا برگردم خانه ! اما سرم گیج رفت بی حال شدم شاید از خستگی بود نمیدانم اما تا خواستم بیفتم کسی مرا گرفت کمکم کرد تا روی نیمکت بشینم کمی بهم آب داد و گفت : تو منو خوشحال کردی! انسانیت صفت گمشده این زمینی ها شده !متشکرم که نگذاشتی ناپیدا شود انسانیت

من تشنه آب نبودم من تشنه انسانیت و وفاداری بودم خیلی متشکرم که جرعه ای به من دادی!

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: